Saturday, January 01, 2005

تحمل كن

تحمل كن عزيزه دل شكسته
تحمل كن به پای شمع خاموش
تحمل كن كناره گريه من
به ياد دل خوشی های فراموش
جهان كوچك من از تو زيباست
هنوز از عطر لبخند تو سرمست
واسه تكراره اسمه ساده ی توست
صدايی از من عاشق اگر هست
منو نسپار به فصل رفته ی عشق
نذار كم شم از آينده ی تو
به من فرصت بده گم شم دوباره
توی آغوشه بخشنده ی تو
به من فرصت بده برگردم از من
به تو برگردم و ياره تو باشم
به من فرصت بده باز از سر نو
دچار تو گرفتاره تو باشم
نذار از رفتنت ويرون شه جانم
نذار از خود به خاكستر بريزم
كناره من كه وا می پاشم از هم
تحمل كن تحمل كن عزيزم
به من فرصت بده رنگين كمون شم
از آغوش تو تا معراجه پروازه
به پايانم نبر ا ز نو بياواز

0 Comments:

Post a Comment

<< Home